Sevgiyi yalnızca zihin sessiz olduğunda bilebiliriz ve bu sessizlik hali geliştirilebilen bir şey değildir. Geliştirme zihinsel bir etkinliktir; disiplin zihnin ürünüdür ve disiplin altina alınan boyun eğdirilen, karşi koyan, açıklayan bir zihin sevgiyi bilemez…
Sevgi hakkında söylenenleri okuyabilir, dinleyebilirsiniz, ama bu sevgi değildir. Zihinsel şeyleri bir yana koyduğunuzda, zihinsel şeyleri kalbinizden söküp attığınızda sevgi vardır. Böylece ayrılık, uzaklık, zaman, korku olmadan sevginin ne olduğunu öğrenirsiniz, ama bu şans pek çok kişiye gülmez. Sevgi hiyerarşi tanımaz, sadece sevgi vardır. Yalnızca sevmediğiniz zaman birçoğu, biri, bir seçicilik söz konusudur. Sevdiğiniz zaman ne sen, ne de ben vardır. O durumda yalnızca dumanı olmayan ateş vardır…
yorumlar
tepeden dalmak gibi oldu.bu sitededeki bütün yazıları okuyorum gerçekten herkes birbirine iyi kaynaşmış müsadenizle kenara köşeye sıkışmak istiyorum .arada sırada bizede laf atında şanumuz yürüsün da.
Doğru şeyler yazmışsın sevgi üzerine e tabi bana göre doğru fakat sevgi IQ+LOVE kombinasyonu ile daha anlamlı ve olgun ……
sevgi üzerine doğru cümleler yazmışsın
e tabi benim doğrularıma göre
fakat sevgi IQ+LOVE kombinasyonundan meydana geldiği zaman daha anlamlı ve olgun…
Zekası buna yetmeyenler zaten sevemezler.Bahsettiğim beyinsizlik değildi.Sevgi parfüm gibidir. Parfümü ayıramaz ya da çözümleyemeyiz.Olağanüstü bir parfümdür, ayrıştırdığımız-çözümlediğimiz anda onu yok ederiz…