nasılda aramadığıma şaşıyorum.Hergün düşünürken.Şu an yine sen varsın , Mecidiyeköy’ün karanlığına hapsolmuş bir binasında, gece yarısından ötede.Sense çoktan uyumuşsundur 512 nin koynunda.Bu arada içtiğim şarapla beraber dinledik, seni çalan en güzel müzikleri.halen Tuluyhan çalıyor bu arada.
