-Ne kadar da şefkat bekliyordu sesin.Bir yığın güzellik söylemek isterdim sana ama hiçbirşey söyleyemedim.Az kaldı gidiyorum.Seni kaybetmemek uğruna söyleyemediklerimle gidiyorum. Hiç farkında olmadı mı yüreğin? Herşeyin bizi birbirimize ittiğini görmek bana ait bir yanılgımı yoksa?Yoksa benim gibi sakladın mı hep?Bazen o kadar ortaya çıkıyordu ki ben saklanamıyordum artık.Herşey berraktı.-Kaç gün bekledik haftalık buluşmaları? Gözlerimizde ki ateşi nasılda saklayamadık! Hal böyle iken birbirimiz hep esirgedik. Neyse, artık gidiyorum, senden uzaklara. bunları sana söyleseydim sen çoktan gitmiş olabilirdin ama birgün söyleyeceğim seni kaybetmek uğruna.