Annemin hep “kızım oku yoksa benim gibi olursun,kalırsın bir zalimin elinde” sözleri ile heveslendim.Okula başladığım ilk gün annemin beni orada bırakıp gitmesi beni çok üzmüştü biliyordum öğlen babam eve yemeğe geldiğinde yemek olmazsa annemi döverdi,annem yemeği yetiştirmek zorunda olduğu için gitti.Bunu bilmeme rağmen gitmesini istememiştim yanımda oturan arkadaşımın annesi dersin sonuna kadar elinden tutup bekledi,benim annemde benim yanımda olsun istedim.Babama kızıyordum onun yüzünden annem beni okulda bırakıp gitmek zorunda kaldı diye.Annemi her ağlattığında ona olan nefretim artıyordu,annemi elinden kurtarmak için araya giriyordum bazen.“yapma baba nolur vurma anneme”Hiç dinlemedi beni hiç.Araya girdiğimde bende nasibimi alıyordum hani seviyordun baba beni?Seven baba döver mi?
yorumlar
çocukluğuna üzüldüğüm kadar annenize de çok üzüldüm.dayak cennetten çıkma iyi bir şey olsa orada kalırdı şiddete karşıyım,bir tokat bile olsa.
teşekkür ederim.
böyle babalar da var işte.öte yanda iyi babaların kıymetini bilmeyenler de var.
bu tür babalar sadece kendi egolarını tatmin ediyorlar.
bu tür babalar sadece kendi egolarını tatmin ediyorlar.
seven baba da en az sevmeyen kadar dövebilir. dayak sevginin değil başka şeylerin işareti de olabilir çok zaman.