ben donuyorum, gozlerimse yaniyor. camlardan devamli soguk giriyor eve. tatile sadece 1 gun uzaktayim, dayanabilirim, evet evet dayanirim. su son 24 saat icinde o kadar cok olay oldu ki, nerdeyim, ne yapiyorum hicbirseyi algilayamiyorum. new york’tan telefon geldi, gelemiyormus. cok mesgul ve onemli bir insan tabii artik. nereden nereye.. ne bicim bir dunyada yasadigimi yukaridaki tekrar gozume sokma ihtiyaci duydu bugun nedense. beynim de soru isaretlerinin isgali altinda.. telefonda adam oldurebilseydim kac yilima patlardi? sandalyeye tirmansam duser miyim dengemi kaybedip? uyusam donarak olur muyum? insanlar neden bu kadar “evil”? neden bu lanet sehirde siyahlar butun beyazlardan olumune nefret ediyor? bu borclar nasil odenecek? komsuma ne haller oldu, kafasina birden saksi mi dustu? o neden gelmiyor? neden philly’e otobus biletleri bu kadar pahali? komsular djembe’nin gurultusune polis cagirir mi? hocalar kiclarini yalatmaktan neden sadistce bir zevk aliyorlar? neden kati devamlilik zorunlulugu var bu lanet okulda? argh. bende bir errör var benden içerü..
– cevat abi ben bi ölüp geliyorum.- iki rekat bi sktr git benjamin.- peki abi.
