Kimileri vardır aşkı tanımamakdan yakınırlar , tatmamışlardır o mideyi yakan gözleri karartan , yürekte çarpıntılara sebep olan dduygu yoğunluğunu , kimileri vardır aşkın acısından yakınırlar bilmezlermidir ki acısız ne çiğ köfte ne de aşk olur.İnsan oğlu hiç bir zaman bulduğunun değil elde etmek istediğinin değerini takar kafasına ve bunun için didnir durur. Halbuki elindekiler bir önceki aşamada istediklerinden farklı bir şey değildir. Elde ettiğini hoyratça harcar ve tükentip de ardına bakdığında anlar ancak neleri kaybettiğini…Fazla uzağa gitmeden en yakınızda ki aşıklara bir bakın ve geçtikleri aşamaları dikkaetle inceleyin. . .İlk zamanlar birbirinden çok hoşlanan ama bir türlü açılamayan taraflardır sadece onlar. Aynı arkadas ortamına girmeye çalışan daha çok brlikte olmak için her türlü kalabalığa katlanan, başka birileri yapsa hayatta gülmeyecekleri ve hatta banal bile nitelendirebilecekleri şakalara gülen , bir biriyle her fırsatta takışan ya da iltifatlar yağdıran ama hiç bir adım öteye gidemeyen ve o adımı atabilmek için nelere feda edebileceğini hızlı bir film şeridi gibi kafasından geçiren iki tarafdır onlar hep başlangıc aşamasında….Günün birinde bir bakmışsınız bizimkiler el ele kol kola … ya birileri vesile olmuştur birbirlerine karşı açılmalarına ya da sonb ri medeni cesaret ile paylaşmışlardır o içlerini kavuran duyguları birbirlerine…Aslında o an durup düşünüp ne kadar mutlu olmaları gerektiğinin anlaşılması gerekn anlardan biridir aslında…amaaaaa yooooooo….Bizim aşıklar gene mutsuzdur.Neden????Çünkü zaman yetmemektedir hasretlerini gidermeye.. Sanki bunca yıl hep bir arada yaşadılarda ilk defa ayrılıyorlar.işim çıktı kusara kalmayın devamı bir ara yazacağım……
