Mullholland Drive’ı izledim bu hafta sonu iki kez. İlk izlediğimde hiç bişey anlamamıştım. Ama ikincisinde çözdüm olayı.

Aslında ilk izledikten sonra da sevmiştim filmi.(“acaba” dedim, “okuduğum yazılar ve yönetmenin imajı yönünden mi sevdim aslında bibok annamadığım halde??”) İkinci izlediğimde de başlarda biraz sıkılır gibiydim, ama sonra film bi açıldı; o kadar net, parlak ve etkileyici oldu ki birden bire. Acayip heyecanlandım ve de hayran kaldım. İlk izlediğimde esmer hatuna bayılmıştım, ikincisinde ise (yani olayı annayınca) sarışına.