sermaye ve iktidar yapışık kardeşlerdir. sermaye desteğini almayan iktidar, iktidarı yönlendirmeyen sermaye olmaz. aslında ülkeyi ortaklaşa yönetirler. bir de toplumu etkilemenin ve şartlandırmanın en güçlü aracı medya ellerindeyse. istedikleri gibi at koşturabilirler.iktidar ve sermayenin işine gelmeyen medya mensuplarının ipi hemen çekilir. para ve iktidar hırsı gözleri kör eder. Yetmiş milyon insan onların bu pozisyonlarını sürdürebilmeleri ve daha da geliştirebilmeleri için sadece birer araçtır.bir takım sanayicilerin medya patronu olmaları, en azından rekabet açısından adil değildir.önüne gelen işadamına halkın mevduatlarını kendi şirketlerine transfer etmeleri için bile bile verilen bankalar faciasını unutmamak gerekir. banka mideye nasıl indirilir yarışmasının en gözde isimlerinden birisi yahya murat demirel‘dir. iki tane koyun teslim edilmemesi gereken bu şahsa koca bir banka verilmiş ve afiyet olsun denmiştir.o da halktan topladığı paraları güzelce yemiş, önemli bir kısmını da reklam adı altında sus payı olarak tekelci basına vermiştir.emin çölaşan’ın türk basınında işlerin nasıl döndüğünü, iktidar ve medya ilişkilerini, gazetelerin ve gazetecilerin ne işe yaradığını, yaşadığı olaylardan aktaran, belge niteliğinde sayılabilecek
