ne kadar kadersiz bir insanmışım ben ya.”yıllar yılı bekledim hep bir sevgilim olsun diyeespiriden anlamayan kader bir gün gülsün diye.”sonunda güldü sandım. mutluydum laylaylom. o beni seviyor ben onu seviyorum herşey ne kadar da harika. gelecek planları falan bile yapıyoz en tozpembesinden.sonra ne oldu annesi rest çekti, “görüşmeyeceksin onla!”ülke sınırları içerisinde olsan bilirdim ben yapacağımı, kaçırmazsam şerefsizim ama gel gör ki yurtdışındasın bir de.akvaryumdan bir anda çıkarılmış japon balığı gibi okudum veda mesajlarını, smsle ayrılan bahtsız bedeviler kulübünde saldalyemi ayırttım.e zaten depresiftim bunalımdaydım, zaten yaptığım herşeyden sıkılıyordum önceden de. şimdi ne halt yiyecem ben abi ?hala sağlam ve hayatta olduğuma göre epey güçlü dizayn edilmiş bir yaratıkmışım ben.en büyük aşk acım 2 hafta sürdü o konuda derdim yok da, hayat 2 hafta sonra da sıkıcı olacak canım be.
