Dur hele bir. Kapimi caldi? Yoo, hayir. Sirf bana öyle gelmis. Yine kimse yok kapida.
Bekleyim biri gelir elbette.
Postaci bile calmadi yine zilimi. Hesaplari atti gitti postama.
Ufff bunaldim.
Gece sabaha kadar müzik dinledim. Sesini son ayar acdim müzigin. Komsular “susdur sunu, ne bu gece yarisi” diye kapima bile dayanmadilar.
Tam alti kere kirmizi lambadan gecdim arabamla. Polis bile beni ciddiye almiyor sanirim. Cezasi bile gelmedi. Hic olmazsa onlar gelseydi kapima.
Kültablasi kacirdim yemek yemeye gittigim lokantadan. Adamlar anlamamazlikdan geldi. Birseyler yapsinlar diye kendimi ele verdim. Hirsizlik yaptigimi itiraf ettim. Caniniz sagolsun deyip aldiris etmedi bile.
Bir sigara yakayim simdi bari ve caldigim kültablasini kullanayim.
Anladim ciddiye alinmiyorum. Kimse kimsenin umrunda degil.
yorumlar
– kim o?
– ben dilenci Memo
böle bir tekerleme vardı dimi varmı hatırlayan:)
Birak dilenciyi Jehovanin sahitleri bile gelmiyor artik kapima.
kendine bir mektup yazsana. dok icini bu mektuba… sonra da bir postane bulup kendine postala 🙂 ciiidiyim!
ne kendine yazıcaksın ki.
ben severim okumayı 🙂
bana yazda benim posta kutumda fatura dışında birşeyler görsün artık.
tamam ver adresini sana bir seyler gondereyim de posta kutun degisik bi seyler gorsun 🙂