Başımıza kötü bir şey gelmeden biz insanoğlu ve insankızı olarak hiç bir şey anlamıyoruz. Şöyle bir güç olsa tam ümidimizi kaybettiğimizde çotonkkk diye kafamıza geçirse;-Ştttt, aloo kendine gel len dümbük nefesin sayılı tadını çıkar. dese ve biz bazı şeylerin kıymetini bilmeye başlasak. Dün kaybettiğim yakınıma yakıştıramadığım tek şey buydu. Ne kötü durmuştu üstünde, küflüydü sanki.Kendimi sorgulamak da cabası..İşte şimdi istiyorum, hatta hakediyorum güzel bir dayağı. Niye,niye,niye.Hayatın güzel olduğunu anlamak için illaki bu şart mı, yani tamam bir nevi düşünen hayvanım eyvallah ama ne bileyim. Ne haddime değil mi hayatı sorgulamak. Ama hani diyorum şöyle bir güç olsada hakikaten suratımıza bir osmanlı tokadı geçirse de kendimize gelsek.Sanırım hayat gerçekten dil değil beyin uçuklatan sürprizlerle dolu…Biri beni gerçekten dövmeli…