horul horul çalışıyordu bir halkensesindeki bozaya tarçın yetiştirerekhalk, hak ile yeksan ve noksandı hukuktanvergisi allahtan, aklı samandan bir korkuluktu zamanzaman azmettirdi simsiyah bir gülü ölümedüğümü hızarla çözen acemi hırsızdı trabzanzan altında kayardı azman bir oğlan, buzdangodot out olmuş, trend anlık şöhretlerle parlarkenkafka’nın kafası karışık, milena bulaşık yıkarkenbaki kalan bu kubbede habbeden tuğ yaptı borazansur üfledi uykusunda sürur içinde delişmen zamanzaman akıyordu paçalarımızdan zaman zamanazman bir uykuydu büyütülen o koca yalan!
