sinavlar nedeniyle 1ay boyunca dunyadan soyutlanıp ineklik yolunda hindistandan sertifika alabilecek mertebede ders calişirkene bi gün dış dunyayla irtibatimizi saglayan eleman herzamankinden farkli bi agzında prematur duran baklayı indukledi * baba duydunmu, beyaza konuk olan ata telefondaki kiza vercenmi vercenmi diye sormus, beyaz da cuk diye kalmiş* ilk başlarda iplemedim. ulan adam zaten gelin kaynana arasında kala kala, anası olacak semranım en sonunda huzuru cihanda bi bekaret kemeri takmadığı cocugun patlamasına sebeb oldu. zaten tipsizin tekiydi. anası ona buna bok ata ata buda patladı felan feşmekan diye sinemin atasi olacak aydının biricik bakir oğlan kuşu ata‘yı düşündüm-soy adını yazmaya çekiniyorum cunku mevzuya baska bir ata dahil olabilir- ama asıl şok posttravmatik sınav şokunu atlatıp gercek dunyaya iniş yaptığımda oldu*** o ata bizim veteriner niyaziymiş.. ata demirer. valla ilk başta ne diycemi şaşırdım. ama birden gozume fakirlik edebiyatı yaparak yılmaz erdoğanin aldiği escalede marka cipinin tozu kaçti… hayırdır inşallah dedim. sonra bi atamızın o meshur lafı eko yapti beynimin gyrusları arasında* ulan sizin karnınız doyunca dotunuz kalkıyor*
