En populer konulardan biri 30’lu yaslara yaklasmis/gelmis/gecmis ve halen “hayatinin insanini” bulamamis kisilerin nasil aski yakalayabilecegi. Bununicin internet dating sitelerinden, gercek hayatta onundeki insani iki dakikada tanimaya calistiginiz speed dating’lere, gorucu usulunun yumusatilmis hali olan “uygun ortak tanidiklarin birbiriyle tanistirilmasi”na kadar bir cok yontem var.Ancak son zamanlarda dusunmekteyim de hayatin bu donemlerinde sevgili bulmaktan daha zoru arkadas bulmak aslinda. “Karsi cinsten ‘sadece iyi arkadas’ olur mu?” tartismalarina girmemek icin de “ayni cinsten, kafa dengi arkadas” diyeyim aslinda. Cocukluk arkadaslarinizdan kopmussaniz, okuldaki arkadaslarinizla da “buyudukce” giderek daha az ortak yonunuz oldugunu hissedip olnlardan uzaklasiyorsaniz, yeni arkadaslarla tanismak oldukca zorlasiyor. Ya isyerindeki insanlarla sosyalleseceksiniz ve ister istemez isyerindeki dedikodulara is saatleri disinda da devam edeceksiniz ya da kendinize yeni aktiviteler bulup belki orada birileriyle tanisirim diyeceksiniz. Veya Internet’teki siteler yardiminiza yetisecek. Ancak samimi olarak itiraf edersek de Internet’le baslayan arkadasliklarinin buyuk cogunlugu karsi cinsle oluyor. Bir sevgiliniz/esiniz varsa, “en iyi arkadasim o oldu artik” diyebilirsiniz ama “erkek erkege”, “kiz kiza” dertlesmeyi ariyor yine de insan…
