bildirgec.org

İlk önce bildirgecimin yeni enerjisi karşısında mutlu olduğumu bildirmek isterim. Hayatta neler değişiyor ,bildirgeç mi değişmeyecek.Zamanın insanları yaşlandırdığı bu dönemde geçmişimle yaşamaya çalışan bir insanım.Bu arada ben konudan konuya atlarım ufak bir bağlantı görsem bile zıplarım ordan oraya kusura bakmazsınız artık.Neyse ben kendıme geri döneyim…Şu anda büyük bir boşluktayım tutanacak dalım yok gibi.Geçmişim ve az da olsa yaşadığım güsel günler dısında(21 yasındayım ve bu gecmiş hesabımı 15 imden sonra sayarsak 7 yıl gibi kısa bir süre..)Ne yaşar ki 7 yılda insan hem az hem cok.Yaa ortalama hayatın 10 da 1 i ne ki insan için ,hayatı boyunca uykuda gecirdiği süreden az.Son 3 ayda iyice geçmişimle yüz yüzeyim her yatağıma basımı koyusumda aklıma gelen hatalarım ve güzel anılarım…Bu yazıyı okuyan arkadaslardan bir ricam war siz ne kadar işsiz ve umutsuz kaldınız 3 ay azmı cok mu?Bana biraz umut aşılarsanız ya da umutlarımı tüketirseniz sevinirim veya daha da kötü olurum 🙂 Öyle bir devirde yaşıyoruz ki amcan ,halan ,teyzen,dayın ın yardımı olmadan kolay kolay iş bulamıyorsun.Elinde mesleğin war ama sana iş verecek insancıklar yok.Neden böyle diyecem ama o insanlara da hak vermiyorum değil.Bende olsam tanıdık birine ilk önce iş veririm hayatta ilk kez gördüğüm birine nasıl güvenirim.Ama yılmadan usanmadan iş aramaya dewam ediyorum.Cok yıprandım artık cok.Allah sonumu hayır etsin ne diyebilirm başka.Yine de Allah a şükür hiç bir sağlık problemım yok aç değilim başımı sokacağım bir evim war…Bunlara sahip olmayan o kadar cok insan varken yine de şanslıyım onlara göre.Daha kötüde olabilirdi.Zaten umutlarımı ve aklımı tükettiğim zaman bunu söylüyorum kendime ve azda olsa huzura kavuşmamı sağlıyor.Sizde bunu okurken halinize şükretmeyi unutmayın her şeye rağmen… Ve ve ve en önemlisi anlıkta olsa az da olsa arada bir gülün, gülmeyi kesinlikle unutmayın,unutursanız o size geri dönmez…Hayat bir nefes alış gibidir.Nefesi alırsın verirsin her şey bundan ibarettir.Aslında zaman diye bir kavram yokmu yoksa.Bazen aklıma geliyor yani zaman varda herkesin zamanı farklı.Örneğin Azrail,aynı andan o kadar canı nasıl alıyor.Büyük bi ihtimal saniyenin bilmem kaçta birinde hareket ediyor…Ona göre belki ilk aldığı canla son aldığı can arasında 5 dk var.Off ben yine arıza yaptım…Sanane Bulut Azrail in aldığı candan.Sen ilk önce kendine bir iş bul ve bu hayatı en güzel,en rahat şekilde yaşa.Azrail zamanı gelince senı ziyaret eder.O zaman sorarsın nasıl yaptığını… Bir beyaz sayfada böylelikle hayatını tamamlamıs oldu.Baska bir sayfada görüşmek üzere günlük.

şans işte tam buraya üye oldum bilgisayarım bozuldu.Ama artıkın yepyeni bi anakartla karsınızdayım…olsam ne olur olmasam ne olur gercı..benım hayatta olduğumu Bulut olduğumu bilen bı tutam insan grubu dısında sizin umrunuzda değil..hayatın garip bi tarafı daha işte bu..2 kez yazabildim daha bildirgeçe 2 ay falan olmustur en son yazdığımdan bugune dek..ve hayatımda hıc bır değişiklik yok.hala işsizim hala bilgisayarımla birlikteyım (bi ara tv ile ilişkiye girdim zorunlu olrak cnbc e de olmasa) ve yine sabah oluo yine aksam oluo yemek ye yat uyu offf ne kadar surecek bu döngü..i dont know…aman olsun bi gün bitecek ve diğer dönguye baslayacağım..sabah erken kalk işe git çalış eve gel biraz otur günün yorgun gectı hadi yat artıkın falan filann.. yine ilk yazımdakı gibi “Yine Aynı Şarkı” çalıyor… her gün biraz daha yaklaşıyoruz ak saçlı olmaya yaa bazen diyorum ne önemı war bu hayatın o kadar calıs didin yaa al işte sabancı bile öldü…gideceğimiz yer belli kimimiz güle oynaya rahat rahat gidiyor,kimimiz toz toprak içinde bi patıkadan gidiyor.her insanın ne kadarda gideceği belli ve her insan sonunda aynı yerde sınıf ayrımı yapılmadan yargılancak..neyse yaa benim yine beynimde böcekelr dolaşmaya başladı dahada saçmalamadan bitsin buyazı..Bulut ne sacmalaması gercekler bazen sacma gelir insana kabul etmek ıstemedığı için..off yeter bu kadar her seye rağmen tek bir şeyi unutmayın GÜLMEK gülün yaa ne oalcak üzülmeyın ve salla gitsin deyın en olacak deyin unutun gitsin hayatın istemedığınız anlarını..aa bide unuturken ordan bi ders cıkarmayı unutmayın…hehe yeter bu kadar byee günlüğümün az önce temız olan ama kırlettığım sayfası…

Off ya hep aynı şarkıdır son gunlerdır yaşadıklarım.Patronum olacak zavazingho paracıklarımı vermediği için işten çıktım,aşık olduğum kız bana aşık değil artık ve son 1 aydır hep aynı şeyleri yapıyorum.Kalkıyorum su ısıtıp kahvemı yudumlarken sigaramı yakıyorum.Ve bilgisayarın basında baslayıp biten bir gun daha…Yılbasını bile bilgisayarın basında geçirmeyı basarmıs biriyim anlayacağınız.İşte karşımda bir gun daha yine aynı olayları yasamam için tasarlanan bir gün.Komşularmızdan biri bana sözde iş bulacağını söleyip,benim iş aramamı engelliyor.Bakalım 1 hafta daha bekleyip yine iş bulma çalışmalarına başlayacağım galiba.Her şeye rağmen unutmadığım tek şey ise gülmek.Gülmeyi kesinlikle unutmamak lazım.Hayatı umursamamak gerekiyor.En çok kullandığım laf Salla gitsin ya ne olacak.Artık aynı sarkıya bır son wermek gerekiyor ama ne zaman…Bilemiyorum ne zaman olacağını.Demir Demirkan iyiki bu şarkıı yapmış.Resim;Rengi solmuş bir fotoğraf, hiç habersiz çekilmişBelli ki çok eğlenmişiz nanananaDonuk bir an o geceden, o konuşan resimlerdenTanıdık sesler ve bir şarkı nanananaGün ettik derken günleri bir baktım geçmiş yıllarTerkettiğim şehirler, dostlar, sevgililerKaybolmuş birer birerYine aynı şarkı çalıyor nanananaBaşka dostlar etrafımdaBir resimdi bu gecedenBir evde toplanmışız, herkes güzel giyinmişBelli ki çok önemsemişiz, nanananaDonuk gözler fotoğraftan, o konuşan resimlerdenTanıdık sesler ve bir şarkı nananana hayatı ne güsel anlatmıs değilmi Demir abimiz. xDHayat sizinle dalga geçmesin.Gülün ve siz hayatla dalga geçmeye başlayın…

Yaklaşık 21 yıldır dunya gezegenın oksijenını soluyorum..Bunun ilk 15 senesını hayata ısınma turları olarak değerlendırırsek eğer.Kalan 6 yılda gunlugum diye bır seye sahıp olmadım.Benım hıc gunlugum olmadı abi.Neyse ama artık var,içimden gelen seslerı haykıracağım bir yer.Benım haykırma konularım ya aşk olur ya da hayat olur…Şu aralar aşk kapımda problem var ben içerdeyim ama içeri bende baska kımse giremiyor.Ve hayatımın son 7 8 ayında hep geçmısten asklarıma dönme ihtiyacı buldum.Belkide o yusden içerde sadece ben varım…Aklımda kalbimde sadece bir kişi var şu an..Eskilerden dediğim gibi eski ve en güzel hikalerimden birini tekrar okumak istiyorum.Ama olmuyor bir turlu O okumak istemıyor..Neyse ya her seye rağmen hayat gülmekten ibarettır ve gülmeyi unutmamak lazım değilmi..Bugun O nun en yakın arkadası benı cağırdı O nunla bulasacakmıs sende gel dedi ama kendimi daha da kötu hissedeceğim için gitmedım..İyi mi kotu mu yaptım bilmiyorum ama sonucta gitmedım….İlk gune bu kadar yeter diyelim ama gun bitmeden içimden yazmak gelirse yine dolduracağım bos sayfaları..Hayatın sizinle dalga geçmesıne izin vermeyın,gulmeyı unutmayın.Zaten gülersenız siz hayatla dalga gecmeye baslarsınız…