Günlerden cumartesi, yeni yaşımın ilk cumartesisi.
ilk olan herşeyin ağırlığı çöktü belki de bugüne.
belki de istanbul’ un boğucu sıcaklığı belki can sıkkınlığı belki de hiç bişey.
yine de bir nedeni olması gerekmiyor yapılanların, yaşananların, hayatın
bir anlam yüklemek bir neden aramak bir sonuca bağlamak şart değil yaşananlara, yaşanmayanlara. yaşanamayacaklara.
birşey anlatmak isteyip de anlatamayan değil de hiç bişey anlamayan olmak isterdim şimdi
uyumak, uyumak ve daha sonra uyandırılmak.
sona gelmeden baştan başlamak….
