Zamansız ve mekansız bir hayat. Zamana ve mekana sığmayan değil, zamanı ve mekanı yadsıyan tüm yanlarımla, kendimi tüketmeliyim önce. Deniz kabarıp yüzüme vurduğunda, dudaklarıma isabet ettirdiği tum öpücükleri saklayıp sana getirmeliyim..
(zaman gecer her ne kadar yadsısanda sen)
Geçen zaman değil içimdeki histerinin yansılarıydı. Zaman hep aynı yerde duruyor ben onun içinden geçiyordum. Her ölüşümde yeniden doguyor her dogusumda bir aşk a bedellenmek istiyordum. Olmuyordu, her gece ölüp her sabah yeniden dogmayı denedim. Bu kez her sabah aşık olmaya başlamıştım ama, kime?
