uzun zamandır işten eve geldiğimde direk, işe giderken bıraktığım yalnızlığıma kavuşmak için odama koşuyorum…
yüksek huzur derecesine eriştiğim odamda anlamsız bir hüzün rengine boyalı duvarların sadece 4 duvardan birleşip matematiksel bir macera olmadıklarını anladım…
hergün yenilenen acımı içine alan duvarlar benim kalabalıklığıma inat bir yalnızlaşma serüveni içine girmişlerdi, mukavemetten dolayı köşelere kayan acılar, neden hep köşeli duvarlar arasına sıkıştığımızın da cevabını veriyorlardı aynı zamanda… kuzey taraftaki duvarın rengi daha bi berbattı üvey olma endişesine kapılmasından dolayı sanırım ordaki bütün resimleri söktüm diğer 3 duvara taşıdım hepsini, kuzeydeki duvara kalabalık gölgelerimi asıyorum sadece kendini yalnız hissetmemesi için… artık sadece ona yaslıyorum sırtımı, gölgelerle daha güvenli geliyor bana tek eksikleri iyi bir sırdaş değiller her bakışımı başka bir duvara yansıtıyorlar, her astıgım gölgeyi ertesi gün başka bir duvarda buluyorum…insan olduklarını düşünmeye başladım artık eğer bir gün gölgelerimi bırakırlarsa omuzlarından uçurumun kenarına diye gölgesiz aydınlıklarda dolaşıyorum henüz göremediği bir gölgenin peşinden koşan duvar diplerindeki dilenciler gibi….
teknefes
11 yıl önce üye olmuş, 2 yazı yazmış. 2 yorum yazmış.
sineğin ısırdığı yer
teknefes | 26 December 2006 01:52
sineğin ısırdığı yerdeyim şimdi;
tatlı tatlı kaşınmaların huysuzluğunda….
önceden haberli bir vuruşta
kulağını tırmalayan sessiz çığlıklarda başlayıp
habersiz ve aniden sonlanan.
sineğin ısırdığı yerdeyim şimdi;
sonsuza dek sürebilecek bir oyunun ortasında
uzanamıyacağın yerleri ayırarak hayatımdan
kendi ilişkilerine ilintilenerek ilerleyen
güller ve hayalller gibi silinerek
sineğin ısırdığı yerdeyim şimdi;
geceleri hayalini kurduğum sesini duyamadan
kapılarını ardına kadar açmış tabessümüne güvenerek
tek kullanımlık kibrit gibiyim hiç kullanılmayacağını bilerek
yanılgıların yanlışlığını doğruluyorum artık
yalan acıların yitirdiği akşamlarda
sineğin ısırdığı yerdeyim;
kaşıdıkça avuntularım artıyor mavi sessizliklerde
okşamak daha da beter tanımadığım bir teni hayal ederek
sesinde yakaladığım iniltiler gibi
üzüntüler de arkandan geliyor tekrarlanan dizelerde
