Şapkamda ay tüyü ve kül izleri../ Günler öncesinden belirttiğim gibi yüz on yedi nolu kapının önünde buluşacaktık. Gece olmak üzereydi, bu sefer ağlamayacaktı. Bu yüzden gözlerini kızarıncaya kadar açık tuttu. Fakat yine ağladı.
***
Gece oluyor. Nefret etmek için bir akşam vakti. Neon ışıklar cafede oturan kadının yüzüne düşüyor, ama… Hemen yanına koşuyorum, kadın susuyor. Kim olduğumu biliyor sanırım. Çakmağımı istiyor tereddütsüz veriyorum, sigarasını yakıyor. Yüzündeki şapkadan gözlerini göremiyorum. Sigarasını art arda dudağına götürüyor bunu yaparken susuyor.. Bir ara hiç konuşmuyoruz. Ben ellerine bakıyorum, onun baktığı yeri kestiremiyorum. Ardından kadın beni nasıl buldun diyerek elleriyle şapkasını düzeltiyor.
