bildirgec.org

Baha Malar

11 yıl önce üye olmuş, 2 yazı yazmış. 0 yorum yazmış.

İLİŞKİLER ve MENDİLLER…

Baha Malar | 06 December 2010 12:53

Eskiden bez mendiller kullanırdık.Hani şu pitikareli, beyaz üzerine değişik desenli, rengarenk bez mendiller.Dörde katlar kıç cebimize koyardık.Bizim için önemi oydu onun…Çalışırken terimizi, hapşırınca burnumuzu sildiğimiz, parmağımız kanadığında düğümler attığımız mendillerimiz.Hayatımızda yeri vardı, o yer kıç cebimizdi ama olsun yinede bir yeri, bir ehemmiyeti vardı hayatımızda bez mendillerin….Bir de çok değer verdiğimiz, ceketimizin sol üst cebinden hayata üçgen ama janti bakan mendillerimiz vardı.Eski ilişkilerimiz işte bu mendiller gibiydi.Eğer önemliyse biri bizim için ceketin sol üst cebinden hayata üçgen ama bir o kadar canti canti bakan mendil gibiydi ya da az önemliyse biri bizim için kıç cebimizdeki mendil gibiydi.Olmasa da olur ama olsa fena olmaz kişilerdi onlar…Öyle yada böyle bir değeri vardı o bez mendillerin.Ama şimdi kağıt mendiller gibi ilişkilerimiz.Kullan ve at.Tam da şimdiki ilişkilerimiz gibi…İsterseniz buna havlu mendil, isterseniz ıslak mendil yada kolonyalı mendil deyin isimleri ve özellikleri çeşit çeşit de olsa anlamları ve değerleri aynı bizim için….Kullan ve at.Tam da günümüz ilişkileri gibi…Bundan dolayı tüketiyoruz hızlıca herşeyi, herkesi…Kağıt mendiller gibi…

İlişkiler ve Mendiller anlatıyor aslında herşeyi…

” – HAYAT NEDİR BABA? “

Baha Malar | 06 December 2010 10:07

Hayat güzel bir yemektir oğlum.

Hem de öyle bir yemektir ki yiyenin doymadığı, doyamayacağı, bir türlü sofradan kalkmak istemeyeceği kadar güzel. Keşke bir midem daha olsa onu da yiyerek doldursam diye hayıflanacağı kadar doyumsuz bir yemek. İçinde her türlü acının, tatlının, hüznün, coşkunun, mutluluğun değişik oranlarda olduğu, her başına oturanın farklı lezzetlerle ve farklı sürelerle sofradan kalktığı ama kimsenin tadına doyamadığı yaradanın büyük bir hünerle bize sadece bir kez yeme şansı verdiği yemektir. Bu sofrada kimimiz yemeğin ortasından yer, kimimiz suyuna banarız. Kimimiz etini yerken kimimize ise kokusunu koklamak kalır.