Hiç tadım tuzum yok. Ruhvari bir tavırla ne yerdeyim ne gökte. Bugün uyum sorunu yaşamaktayım. Ne oralıyım ne buralı. Hastanede anneanneme bakmam gerekiyor, nasıl gözüm büyüdü, anlatamam. Belim ağrıyor, kalbim ağrıyor, huysuzum. İçime kapalı bir halim var. Bugün evde oturup, telefonlarımı da kapatıp kitap okumak isteyen halim var oysa…
Evrende yalnız ilerlerken, bedenlilerden daha çok bedensizlere yakınken; bugün canım iyice sıkılmakta. Hiç de olumlu değil. Çare içimizde, en iyi ben biliyorum ama bu bilinci bugün kapı dışında bıraktım/ içeri almıyorum, dışarıdan bana bağırıyor olsa da.
