Saçlarından tuttum hayatı
Asıldım tüm gücümle
Ne rüzgâra karşı yürüdüm
Ne de yağmur da ıslandım
Hayata asılmak bu değilmiş
Bunu çok geç anladım.
Rüzgâra karşı yürümekle
Kazanılırmış başarı
Yağmurda ıslanarak
Tadına varılırmış.
Yürürken taşa basmakmış
Canın acıdığında
Öğrenip bir daha dikkatli
Adım atmakmış
Öğrendim hayata asılmayı
Ama geç öğrendim
Şimdi rüzgâra karşı dursam
O beni sürüklüyor.
Yağmurda ıslansam
Günlerce hasta yatıyorum.
Anladım ki bana göre değilmiş
Ya da ben çok geç kalmışım.
