Türkçemize’de bildiğim kadarıyla waffle olarak geçmiş olan ve aslında bazı yörelerde akıtma bazı yörelerde krep vb gibi isimler alan hamur işi yiyecek çeşitli şekilde yenebilmekte. Muzlu, çikolalatalı, çilekli gibi… Hot dog seven Amerikalılar da şeklini hot dog şeklinde yaparsanız olur mantığından yola çıkarak yapmışlar bunu. fiyatı 339$ kaynak
Genç yaşında ticarete atılmayı düşünen arkadaşlara ya da zaten gıda sektötünde olup da parayı basmak isteyen dostlara bir iki tavsiyem olacak. Ben gıda sektöründe değilim ve girişim de yapmıyorum ancak bir nedenden dolayı birgün yapacaksam kesinlikle ya Waffle dükkanı ya da Hollanda Patates’i için bir mekan açardım. Genellikle geceleri eve dönmeden son demlerde, ya da evde oturuken canınız çok istediğinde, kan şekeriniz düştüğünde, Caddebostan ya da Arnavutköy’den şöyle bir geçtiğinizde gözünüze,aklınıza,midenize takılandır o, Waffle cennetin bekleme salonunda bir servis yemeği adeta.
Ben açıkçası yıllar önce ve çoğundan önce Anadolu Hisarı’nda tanıştım Waffle’la, kendisi mağrur, biraz utangaç ama güzellliğinin farkında, sağlamcı bir tatlıydı. O her haftasonu aile grubuyla gittiğimiz balık günlerinde öğlenden hemen sonra yenirdi, başka bir yerde de bulunmazdı Waffle ya da Waffle-cı amca, ben Pazar sabahları uyandığımda ağzımda önceki haftadan gelen hafif bir tatla uyanırdım, o gece yatağa girmeden Waffle yiyebilecek olmanın verdiği güzel duyguyla, ertesi gün okula gidecek olmama ve Pazar’ın ertesinden gelen gün olmasına rağmen boşvermişlik doğardı gözlerime. Neticesinde maç yapılır, balık tutulur oracıkta da mangal yakılır,gülünür eğlenilir ama unutulmazdı Waffle. Şimdi yıllar sonra tekrar çıktı Waffle, hoş yine de 5 sene olmuştur sanırım her yerde görüleli, dükkanlar açılalı, sıralar oluşalı, artık Hisar’a gitmeye gerek yok uzun zamandır.
Şimdi en çok sevdiğim siyah çikolatası,beyaz çikolatası,muzu ve biraz da franbuaz parçası ile bir kalori deposu ya da bir gurme, nihayetinde hayatta ağzınızda güzel bir tat bırakan herşeye sarılmak gerekiyor. Ben kısacası gıda sektöründe girişimci olmak isteyen herkese tavsiye ediyorum, bugün Şaşkınbakkal’da, Caddebostan’da,Arnavutköy’de ya da Sarıyer’de uzun kuyrukların sonunda ulaşılabiliyor, he bir de Anadolu Hisarı’ndan geçerseniz Türkiye’nin ilk Waffle’cısı sahilde bir yerlerdedir diye tahmin ediyorum, gezici bir şekilde.
Bodrum’a gitmek heyecanlandırıyor beni.Bodrum, eski bir dostu görmek, denize daha da bir yakın olmak, kumsalda çıplak ayak yürümek, sahilde çay içip tavla oynamak ,gece iki votka atmak demek. Her şeyden elini ayağını çekmek ama sorunları aklından tamamen de atamamak demek. Kırk yılın başında turist gezdirmek için bile olsa Halikarnas’a gidip dansçı kızları ve lazer gösterilerini izlemek, sokakta mutlaka çatlayana kadar midye yemek, Eski’de tekila niyetine kimbilir neler içmek demek. Ora’da , Fora’da, Hadigari’de Türk-Alman gruplarla dans etmek, Fink’te , Cuba’da tikky takılmak, barlar sokağında waffle yemek, nazar boncuklu bir bilezik almak demek. Sabaha karşı acıkınca sıcacık pideyle kaşarlı domates çorbası içmek, tıklım tıklım da olsa Körfez’e girip çıkmak, Adamik’te takılmak, sabah erken kalkıp tekne turuna çıkmak demek. Sarhoş olmak, edilmemesi gereken lafları etmek, aranmaması gereken kişileri aramak ama bir yandan da içini rahatlatmak demek. Bazen denizde,bir bar köşesinde,yollarda sevgiliyi, bazen sahilde bir bebeciği öpmek demek…
