bildirgec.org

Türkiye’de müzik eğitimi alanında –bildiğim kadarıyla– ilk uluslararası ve hakemli elektronik müzik dergisi olan “Turkish Journal of Music Education“, halen pamukkale üniversitesi eğitim fakültesi güzel sanatlar bölümü‘nde öğretim üyesi olan Yrd. Doç.Dr.Fatih Yayla editörlüğünde Ocak-2008 tarihinde yayınlandı. ( Acaba paylaşıma açıldı mı demeliydim? )

fatih yayla

pdf uzantılı, ingilizce ve tüm kullanıcılara açık olan derginin ilk sayısı 15 sayfadan oluşmakta olup marmara üniversitesi atatürk eğitim fakültesi müzik öğretmenliği bölümü‘nde araştırma görevlisi olan duygu piji‘nin müzik öğretmeni adaylarına verilen piyanoda eşlik eğitiminin daha verimli ve işlevsel olarak nasıl gerçekleştirileceğine ilişkin bir makalesi bulunmaktadır.
ikinci sayısı için yazı/makale göndermek isteyenler yine aynı sayfadan ilgili kişilerle iletişime geçebilirler.

Çalgı toplulukları en eski çağlardan beri vardı, fakat gerçek orkestralar ancak çoksesli müziğin gelişmesinden sonra ortaya çıktı. 1475’den sonra Pesaro, Mantova, Brescia’da önemli çalgıcı topluluklarından söz edilir. Ama Rönesans devrinde şarkıcıların çoğunun viyol veya kornet gibi çalgılar çalarak şarkı söylediğini unutmamak gerekir. 1600’e doğru çoksesli çalgı müziği ses müziğinden ayrıldı, fakat iki türün ortak çalışmalarıda kesilmedi. 1700’de yalnız orkestraya yer veren bir repertuvar oluşmaya başladı. O zamana kadar tesadüfe veya durumun gereğine bırakılmış olan çalgı seçimi, operalar sayesinde değişmez bir düzene sokuldu; Lully’den yüz yıl sonra Paris Opera orkestrasının üye sayısı altmışı aştı. 1725’te Philidor’un kurduğu ‘Concerts Spirituels’ orkestrasının üye sayısı ise hiç bir zaman opera orkestrasına erişemedi. 1713’te Paris Opera orkestrasında ‘küçük koro’ adı verilen on çalgılı bir topluluk yer aldı; şu çalgılardan oluşuyordu:

• 12 keman
• 2 tenor viyola
• 2 bariton viyola
• 3 kontratenor viyola
• 8 kontrabas
• 8 obua
• flüt
• fagot
• 1 timpani
• 1 çembalo

“World music” adında bir tür varsa, bu türün “mütevazı” ve çalışkan neferlerinden biri de Norveç’in medâr-ı iftiharı
Jan Garbarek’tir.
ECM etiketiyle 2003 yılında müzik piyasasına sunulan bu “müzikal tur”a tereddüt etmeden katılın ve “iç hesaplaşmanızı” güvenle yapın.

Panteist Şeyh Bedreddin, yârin gül yanağından gayrı her şeyi paylaşmayı, öğütler. İslam dini de; komşusu açken tok yatan bizden değildir, diyerek bu hususa eğilmiştir. Paylaşmak… Anahtar kelimemiz bu.

Mûsikî… Mûsikî kelimesinin “müziğini”, “müzik” kelimesinde bulamayanların çok şey bulacağı ruhsal bir terapi vaat ediyor In Praise of Dreams.
Mûsikî kelimesinde Yahya Kemal şiirlerinin tadı, Münir Nurettin’in muhteşem tenor sesi ve Ahmet Haşim’in “melâli” vakarla cisimleşiyor.