bildirgec.org

Atalarımdan gelen bir lanetti belki de
Annemin yeşil gözlerindeki buğu…
Sevdaya düşmenin ateşe düşmekle eş tutulduğu bir iklimde
Aşkın çiçekli bahçelerinde gezinmek de yasaktı bize.
Kimse dokunmadı sevgiyle ne saçımıza ne yüzümüze
Tenimize değen eller dikendendi.
Ne içli bir şarkı ne kırık bir nağme ne Fuzuli’den bir dize
Üfürülmedi içimize…
Hep yarı açıktı girdiğimiz evlerin ve gönüllerin kapısı
Ne cismani ne ruhani varlığımız
Kurulmadı hiçbir evin ya da hiçbir kalbin başköşesine…
Anneannemin çatlak ve nasırlı elleriyle yün eğirdiği kirman
Annemde nakış bende kalem suretine dönse de
Hiç sevgiyle tutup, öpen, okşayan, olmadı elimizi…
Hep çilekeş bir dünyanın yazgısına zılgıt çeken
Bir vaveyla idik kim bilir kaç kuşak
Ben,
Annem,
Ve onun annesi…

http://www.chip.com.tr/konu/Olumun-ardindan-internet-hesaplari-ne-olacak_9162.html