bir film sonrası yapılan sohbetleri düşünün. sohbetler ortak olgulardan ilerlerler hep. önce, filmdeki ünlü oyuncular, oyunculuklar üzerine kafa patlatılır. ardından, yönetmen ve aynı yönetmenin önceki filmleriyle ortaklıkları, kıyaslayarak hangisinin neye göre daha başarlılı olduğu üzerine düşünülür. kostümlerden dem vurulur, diğer yandan seslendirmenin başarısı ya da yavanlığı, çevirilerin doğruluğu, filmin adının anlamlılığına kadar çekilir sohbet. bazen bu sıra değişir. önce yönetmenle başlanır ama genelde biraz eksik biraz fazla değinilenler bu etrafda gezinir. eğer sosyal içerikli bir filmse örneğin filmin taraflılığından yakınılır bazen. heyecanı, durağanlılığı, güldürme yahut ağlatma becerisi tartışılır. yoksa hiç korkutamamış mıdır, çünkü klişelere mi başvurmuştur film. tüm bunlar uzayadursun, ortak beğeni ve yargı için bir filmde olmazsa olmazlardan olan film müziğinin önemi üzerine düşünelim istiyorum biraz.
bu doğrultuda bir sinema öğrencisi olan arkadaşımın yaptığı sunum sırasında defterime karaladığım notları paylaşmak istiyorum.
özgün film müziği nedir sorusunun cevabıyla başlayalım:
film müziği, bir film için özel olarak tasarlanmış, o filmdeki dramatik anlatımı güçlendirmek amacını taşıyan, genellikle görsel kurguyla eş zamanlı (senkronize) yazılan müziktir. film müziğinin dramatik anlatımı güçlendirmedeki etkisi, izleyicinin kültürlenme süreciyle ve psiko-akustik etkilerle ilgilidir.
