Bu kelimeyi duydunuz mu bilmiyorum. Ben Ankara Kalesi’ne gidip geldikçe, yürüdüğüm sokaklarından birisinde bir levhanın üzerine yazılmış bu kelimeyi hep farkederdim. ama ne olduğunu oğrenme gereği de hiç duymamışım, ne ayıp.
Geçtiğimiz hafta sonu eda edilen “Ankara Kalesi Festivali” sebebiyle kaleye ailece yaptığımız bu seferki ziyarette, pazar günü kapıları açık olan bu binaya nihayet girdik. İçeride gayet güler yüzlü bir kaç hanım ve bir kaç cici genç kız oradan oraya koşturuyor, her gördükleri yüze içten bir şekilde gülümseyerek bir şeyler ikram etmeye çalışıyorlardı. Biz de binadaki “çini” ve “resim” sergilerini dolaştık.
