Her zamanki gibi fabrikadan geç çıkmıştı. O, kimsenin olmadığı boş yolları tercih ederdi.
Aynasını düzeltti, gözleri ıslaktı. Gün içinde dudağında çıkan uçuk, tüm yüzüne yayılacakmış gibi duruyor, inanılmaz bir acı veriyordu ona.. Öğlen yemeğinde midesi allak bullak olmuş, yediği herşeyi çıkarmıştı. Sadece kızarmış bir dilim ekmek, tulum peyniri ve tereyağı İstiyordu canı..
Fabrika ortaklarından biriyle fena atışmış, ”verin hakkımı, gideyim ben” dememek için kendini zor tutmuştu ..
Tekrar aynaya baktı burun deliklerini oynattıktan sonra yola koyuldu. Aklına bir an, 4 ay önce komşularına emanet ederek döndüğü kedileri Marilyn ve Monroe geldi. Marilyn, sahibi gibi insan olmaya çalışan bir kediydi,
Hatta birkaç kez insan sesi çıkardığına şahit olmuştu..Onları özlediğini hissetti..
