bildirgec.org

The Game

David Fincher’ ın Se7en (1995) filminden 2 yıl sonra çektiği The Game (Oyun) 1997 yılında sinemalara gelmiş. Filmin kahramanı varlıklı, işinde başarılı ve zeki işadamı Nicholas Van Orton (Michael Douglas) karakteridir. İşi dışında özel hayatında yanlız olan ve yaşamına müdahaleye izin vermeyen yapısıyla Van Orton kontrollü ve düzenli bir hayat yaşamaktadır.
48. yaş gününde (babasının intihar ettiği yaş) ondan farklı karakterde olan kardeşi Conrad (Sean Penn) ona bir hediye verir. Hediye bir karttan ibarettir. Kart hayatını değiştireceğini iddia eden bir eğlence anlayışı sunan CRS (Consumer Recreation Service – Tüketici Eğlence Servisi) adlı şirketin kartıdır. Von Conrad’ın ilk başta ilgisini çekmeyen bu durum daha sonra merak edip CRS’ e gitmesini sağlar.

The Game

Amerika’nın ilk ‘gay’ siyaset adamı Harvey Milk‘in yaşamını anlatan “Milk“, 81. yılında Oscar Ödülleri’nde 8 dalda adaydı.

Eşcinsel olduğu için dışlanan 1930 doğumlu Harvey Milk, kendi deyimiyle ‘bugüne kadar hiçbir şey başaramamıştır‘.

Halk tarafından ‘mahalle baskısı‘na maruz kalan Harvey ve eşcinsel arkadaşları, polis tarafından da sürekli şiddet görmektedir.

Bugüne kadar yüzlerce roman / hikaye sinemaya uyarlandı ve bu sayede bir çok yazar, ‘tanınmamış’ sıfatından sıyrılıp, ‘altın kalem’ oldu.
Sonuç olarak romanları / hikayeleri beyazperdede izlemek, ‘senaryo yoksulluğunu’ değil; kalemi güçlü yazarların üretkenliği sonucu ortaya çıkan eserlerin, görsel olarak da ölümsüzleşeceğini gösteriyor.

1965 Boston doğumlu Dennis Lehane, gizemli ve orta düzeyde gerilim içeren romanlarıyla güçlü bir ‘yazar’ kimliği oluşturdu.
Clint Eastwood’un yönetmenliğini yaptığı “Mystic River” adlı film, yazarın ‘sinemaya uyarlanan ilk romanı’ olma özelliğini taşıyor. 2007 yılında gösterime giren Ben Affleck’in yönetmenliğini yaptığı “Gone Baby Gone” da, yazarın “Kenzie-Gennaro Romanları” serisinden “Gone, Baby, Gone” adlı romanının sinemaya uyarlanmış hali.

Clint Eastwood

2003 yılında gösterime giren “Mystic River”, senarist Brian Helgeland ve Eastwood’un ortak çalışması. Sean Penn, Kevin Bacon, Tim Robbins, Laurence Fishburne, Marcia Gay Harden, Laura Linney gibi güçlü oyuncu kadrosuna sahip olan film, Penn ve Robbins’e 2004 yılında Oscar Ödülü kazandırdı.

”intikam ; tembellerin yas tutma biçimidir.”

koca bir filimden çıkara çıkara bunu mu çıkardım şimdi.
kendi payıma ”evet”. gösterim tarihinin üzerinden neredeyse 1 yıl geçmiş.her zaman yaptığım şey; ille de 40’ı çıkacak , 52’si okunacak , senesi dolacak ki bir eserin, tadı çıksın.henüz üzerinde dumanları tüten bir filim için yaptığım eleştirileri sonradan ben bile beğenmiyorum. sydney pollack ustaca ekran başına kilitlemeyi başardı yine.hattâ ne yalan söyleyeyim bir sahnede ağladım bile.ben zaten kimselerin ağlamadığı şeylere ağlarım.ha ne anlatıyordum ben ; evet, the interpreter nam-ı diğer çevirmen isimli ingiltere yapımı bir filimden.nicole kidman, çiğ güzelliğiyle the hours’dan aldığım oyunculuk tadını veremedi ,verecek bir durum da yoktu zâten hem durduk yere niye versin kadın canım.
sean penn ise ; gitgide artan yakışıklılığıyla bile başımı döndürmeye yetti.bu adam gençken ne sevimsiz bi’ şeydi ya evet soğuk da gelirdi bana şimdilerde ciddi ciddi yakıcı bir madde hâlini almış off…
yukarıda başlık hâlini almış cümle bir ara nicole’ün ağzından çıktı ve benim için filim or’da koptu.işin yoksa akşam akşam bi’ ton felsefe yap kendinle.tamam kabûl ediyorum ; deli işi. öyleyiz n’olmuş ?