El kaldırmadığım taksi, binmediğim otobüs kalmadı bu şehirde.
Ama gidemedim şehrin bir ötesine.
Sebebim sendin…
Sebepsizdim…
Hava pusluydu, hava soğuktu.
Köşedeki lale ağacı yapraklarını sarartıp döküyordu…
Hazinliydi, Hüzünlüydü.
Yüzündü….
Sende döktün gittin ya. Yüzünü….
Tam tamına sekiz mevsim geçirdim bu şehirde.Sensiz…
Tam tamına dört bahar geçti…
Sevgisiz…
İki tanesi yalancı “ilk”lerdendi…
Gerisi hüzün bozgunu sarı….
