bildirgec.org

Sarılma eyleminin uygulandığı durumları görmek canımı sıkılıyor. Hemen hemen bütün rutin karşılaşma ve vedalaşma seramonilerinde var.
Atalarımızın bu eylemi nasıl keşfettiklerini ve nasıl anlamlar yüklediklerini düşündüğümde içim kan ağlıyor (eheh.).
Gerçekten.
O insanlar sarıldıkları andan itibaren bütün gezegene ve çevre şartlarına ve etkileşim mecburiyetlerine sırtlarını dönüyorlardı. Herşeye.
Sarıldıkları şey hariç.
Hissettikleri yoğunluk, bu hareketi günlük işlerliklerinin içine empoze etmeye yönlendirdi onları.
Tamam. Ama tadında bırkamadık herzaman olduğu gibi.

Eve girmesini istemediğimiz kişilerle küçük bir aralıktan da olsa yüz yüze konuşabilmeyi sağlayan bir çeşit kapı düzeneği olan bu şey, kötü niyetli kişilere kısa bir süreliğine de olsa engel oluşturabilir..Ancak iyi niyetli ve hassas şahsiyetlerde ise “istenilmeyen” olmanın ve de “şüpheli” görülmenin yarattığı psikolojik bir travmaya neden olabilir..Böyle bir genel tariften sonra benim asıl gelmek istediğim husus ki asıl konumuz olan “gerilim”in görüldüğü; filmlerde kadınların kapıyı açmadan önce zincir takmaları olayına..Adam bi kaç saat önce sırf hıyarlığı yüzünden küstürdüğü sevdiceğinin evinin kapısına dayanmış af dileyecektir..Kız kapının deliğinden kızgınlıkla bakar ki bizim zavallı hıyar “küçük emrah” bakışlarıyla kapıdadır..Kızımız önce kapının zincirini takar, sonra da kapıyı açıp “ne var!..” deyu adama seslenir..Bizimki,gerilmiş zincirin izin verdiği küçücük aralıktan kıza yaltaklanmakta ve içeri kabulünü reca etmektedir..Bu işlem uzun bir süre alabilir..Sonunda kız bir karar vermiştir..Bu kararın olumlu olmasını adam ve de (eğer tip masum bir hıyardan ibaretse) biz seyirciler merak ve heyecanla beklemekteyizdir..Yalnız zincirin çıkarılması için bir anlık da olsa kapıyı kapatmak gerekmektedir..İşte bu birkaç saniyelik beklenti bu sahnenin en önemli gerilim üst noktasını oluşturur..Kız kapıyı açmaya karar vermişse (inanmayacaksınız ama) kapıyı açar..Ve genellikle mutlu bir ortam oluşur..Aksi durumda adama siktiri çeker ki o hala dışarıda salya sümük dil dökmektedir..Bunların,yalvarmaktan yorulduğunda kapının önünde köpek gibi kıvrılıp yatan cinsleri dahi görülmüştür..Öte yandan kız eğer açma yanlısı olduğu halde gururu nedeniyle kapıyı açmadıysa,sırtını kapıya yaslayarak durur ve gözünden bir adet yaş damlası yanaklarından süzülür..Ki bu pek hüzünlü bir sahnedir canım..Bu arada ilginç olduğunu düşündüğüm böylesi bir gerilimi yaşamamı sağlayacak bir adet kapı ve de zincirine sahip olduğumu söylemek istiyorum..Ancak ne yazık ki çok istediğim halde bir türlü bu heyecan verici deneyimi yaşayamadım..Yukarıdaki hikayeye benzeyeni erkek olduğum için bana pek uymayacak biliyorum ama en azından kapıyı çalan herhangi biriyle bu gerilimi bir şekilde yaşayabiliriz diye düşünüyorum..Tuhaf olanı şu ki;ne zaman kapı çalınsa deliğinden bakar (sanki formalite icabı) ve tanıyıp tanımamam hiç önemli değilmiş gibi çalan kim olursa olsun kapıyı ardına kadar açarım..Ya kardeşim bir günde aklına gelsin de şu zımbırtıyı kullan,hayatına renk kat..yok..nerdee…