bildirgec.org

Oyun masasındayım. Rakibimi bekliyorum. Çok geçmedi bir oyuncu geldi. Rumuzu dikkatimi çekti. Genelde isimlerle ve kavramlarla ilgiliyimdir. Anlamını bilmediğim bir isim ve kavramla karşılaştığımda mutlaka öğrenmeye çalışırım.

Rakibimin ismi “Putsiba” idi. Anlamını sordum: “Puta tapan, putperest” dedi. İsmin anlamı daha çok ilgimi çekti.

Putperest misiniz, diye sordum. Evet, dedi. Durur muyum hiç, başka bir soru sordum: Sizin putunuz nedir, neye tapıyorsunuz? Kendime tapıyorum, dedi. Hadi bakalım. Gel de başka soru sorma şimdi? Put ve tapmak kavramları bende farklı şeyler çağrıştırıyordu çünkü.

http://www.haber7.com/haber/20081203/Kirabilecegi-en-buyuk-putu-kirdi.php

Atatürk zamanında uyarmıştı.

Geçen gün televizyonda bir PVC pencere reklamı bana Atatürk’ün şu vecizesini hatırlattı : ”Beni övmeyi bırakınız gelecek için neler yapacağız onları söyleyiniz…” İşte bu, dedim. Atatürk’ün günümüz insanına hitap eden çok anlamlı bir sözü. Mustafa Kemal bu vecizesiyle öngörüşlü bir insan olduğunu kanıtlamış.

Günümüz Türkiye’sine baktığımızda Atatürk’ü sevdiğini söyleyen fakat tembellik ve zararlı işlerde düşmandan daha düşman bir kesim var. Bu insanların profiline baktığımızda işe yaramayan, takoz görevi gören, yenilikçilikten bihaber, bağnaz kişiler olduğunu görüyoruz. Ben onların yaptığı kötülüleri onların cahilliklerine veriyorum. Atatürk’ü sevme konusunda söylenen yalanlara ise çok üzülüyorum. Madem sevmiyorsun neden dilin yalan söylüyor ve neden her olumsuz davranışının ardından o yüce kumandanın ruhunun arkasında kendine bir sığınak arıyorsun? Bırakın bu işleri.

http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/7476961.asp?yazarid=72&gid=61&sz=39717

http://www.hikmetonaydin.com/batilinaclar.htm

Freud‘u nasıl bilirsiniz?
Bilim adamı…
Çünkü okullarda böyle ezberlettiler!

Kimi insanları gereğinden fazla sevmeye başladığımızda onları
putlaştırmaya başlıyoruz.

Freud’la Nazım Hikmet‘in bir ortak yönü bu.
İkinci ortak yönleri ise ensest sapkınlığını normal karşılamaları.

Bizler de onları tanrılaştırdığımız için eleştirilmelerine tahammül edemiyoruz.

Nazım’ın Hikmet’i yazılarında yarı şaka yarı ciddi olarak
Nazımperestleri eleştirmeye çalışmıştık.