bildirgec.org

http://oksijensizsolunum.blogspot.com/2009/06/iran-secimleri.html

http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/10952761.asp?yazarid=218&gid=61

http://www.dailymotion.com/video/x5fz2w_aysun-ozbek-voleybol-uur-dundar-sta_news

pek televizyon seyretmediğim için bu reklamların tv’lerde ne zaman turlamaya başladığını bilmiyorum lakin görünce sinirim bozuldu açıkçası.
bir de internet sitesi yapmışlar öşenmeden buradan bakabilirsiniz.
orman yangınları, kundaklama, golf sahaları, oteller, turizm kasabaları, villalar, kaçak ve ruhsatlı orman kesimi vb. yöntemlerle heba olan ormanlarımızı seyreden devletimiz bunun faturasını gene halktan çıkarmaya çalışıyor.

neymiş ülkemizi yeşillendireceğiz, 10 yıllık kalkınma planı açıklıyorlar sanki.

Bursa’da sahipleri Mardinli diye mağaza yağmalanıyor, sahipleri Diyarbakırlı diye kahve talan ediliyor, iki gün sonra açılıp Türk bayrağı asılıyor, hepimiz Türküz yazısı yazılıyor*.
Genelkurmay başkanımız ise barışsal söylemler yerine ‘Yaşatacağımız acıları hayal bile edemeyecekler’ diyor.

Terörün iyi bir şey olduğunu söyleyemem tabii ki, ama öyle karşılıklar veriliyor ki onların da terörden bir farkı yok. Memleketi sadece Kürtlerin çoğunlukta bulunduğu bir bölge diye dükkanlarını talan etmek, ya da teröre hayır eylemlerine katılmadıkları için sol partilerin binalarını yakmak, ve hatta Afrikalı Türklerin kullandığı Afrikalılar derneğini talan etmek hangi insanlığa(ve hangi mantığa) sığıyor anlayamıyorum. Ne olursa olsun bir insanın ölmesini aklım almıyor benim. Terörü lanetleyenler neden şiddetle karşılık veriyorlar?

Yargıtay baskınıyla ilgili son olayları izlerken, bu tür olayların, yakın tarihimizde bir çok benzerini hatırlamaktan dolayı çok da kaygılanmadım. Aynı haberde, yargıtayın son aldığı kararı da veriyordu. Kadın öğretmen okulda değil sokakta da türban takamayacaktı. Gelenek olarak, bu tür bir eğilimle gönül bağım olmamasına rağmen “insanların üzerine bu kadar giderseniz olacak olan buydu” diye düşündüğümü hatırlıyorum. Ancak, bir kaç saniye sonra yakalanan kişinin özelliklerini açıklamaya başladıklarında, “bu, tamamıyla gizli servis ya da ulusötesi lobilerin tezgahı” diye teşhisimi de koymuştum. Son zamanlarda ülkemizde estirilen provakatif olaylarla bir bağı vardı ya da yoktu. Ama nedense, benim aklıma, borsadan beş milyar dolarını çekenler geldi. Şunlar, bir araştırılsa, belki de altından, hem ekonomik hem politik ve hemde sosyal provakasyonlar yapan bir ulusötesi teşkilat çıkacaktır. Türkiye de böyle komplo teorileri ile düşünmek, hala modası geçmiş hale gelmedi. Ancak ben umutluyum. Ülkemizde de bir gün gelecek ve spekülasyonların, provakasyonların, komplocu zihniyetlerimizin ötesine geçilecek. Felaket tellallarına kulak asmamakta ve güzel işler yapmaya devam etmekte fayda var. Ve illah ki, umud etmekten vazgeçmemek.