bildirgec.org

HAYAL
Her zaman hayal kuruyorum
Lakin resmine bakınca rüyada olduğumu anlıyorum
Deryaya bıraktım şiirlerimi
Sana beni anlatsınlar diye

Ben huzuru senden aldım
Yıllar geçti unutamadım
Hergün sevgim arttı
Artık içime sığmadı

Yazdım güneşe ismini
Yazdım dağlara kaylara
Yazıdım ismini şu yüreğime
Bırakmaz bu bedende can durdukça

Ben seni hep kendimde aradım
Lakin hep bana uzak kaldın
Sana hiç kavuşamadım
Sen beni bir mum gibi yaktın

Ahh aşka aşina olanlar anlar halimi
Mest ediyor gülüşün beni
Neden sevmiyorsun bu mecnunu
Divane derviş eyledin sen beni

Aşkın kadirini öğretti bana
Sevdim ben onu içimden kan aka aka
Ey yar ben sana meftunum
Sensiz harap ve bitabım

Öldürüyor yıldızları güzelliğin
Söndürüyor hem şemsi hem kameri
Özledim özledim seni
Aşkın mest ediyor beni

Ey yar yüreğimde oldun har
Sen rüyama düşende uyanmak bana zarar
Ağlatma bu garibi senden başka kimsesi yok
Sen siz yetimler gibi mazlumum

Gülüşündür yarama merhem ey aşk
Seni görende öğrendim ben aşk nedir
Seninle tutundum hayata ve rahmana
Ağlıyorum yana yana

Bir öğretmenler günü sana hediye alırsam bana gülme
Çünki aşkı bana öğreten sensin ey benim özgürlüğüm
Sen azad et beni kafesimden sensizlik bana zindan
Ey yarrr Huda aşkına beni koyma yoksun koyma aşkından

O zamanlar bana aşık biri vardı. Bana bakışlarından ve aksayan cümlelerinden anlıyordum bunu. Sonraları, olayı farkeden başkaları da gelip kulağıma fısıldadılar konuyu, ama umursadım mı? Asla!

Ben sana sevdalıydım.

Sen ise beyaz BMW’si ile, Tunalı Hilmi’nin sonundaki o parkta süzülen kuğular gibi dolaşan Ceyla’ya aşıktın. Gerçi Ceyla’ya aşık olmayan var mıydı?

Değil mi canım? Kızın güzel gözlerine bir bakan bir daha dönüp bakar; hatta o geçip gittikten sonra bile ağızlarını açık unutup okulun koridorlarında canlı heykeller gibi dikilip dururlardı…