Zeka çorak bir tarla gibi olunca ,akla gelen ilk şey orda küstüm otu yetiştirmektir.başka bi bok yetiştiremezsiniz ,bünyesi kabul etmez….Nadasa bırakırsınız inat eder “hayır ben beyle iyiyim” der…
Söğüt gölgesinden “pespaye bakan” bi kısım zevat da yazılarımızı kıçı başı dağınık,olmadı formuna parmak atıp yayınlamakta ısrarcılar…
Biz diyeceğimizi, demeye devam edecez elbet nerde olursa; divanda , dergahta , çarşıda ,pazarda nerde olursa…
Gelelim meselemize;
Görüldüğü gibi, mavi gök çöktü, toprak delindi, dil’in, töre’n bozuldu…kel göründü..memleketin ahvali bu!
Zülfü Livaneli ,1 mayıs 2007 tarihli yazısında şöyle buyurmuş;
“seçilecek TBMM ile paralel çalışacak anayasa meclisi ahdas edelim.İddia ediyorum ki,tıkanmış olan sistemi açacak tek yol budur”
Zülfü bey , böyle buyurunca aklıma benim kurtuluş reçetem geliverdi tabiyatıyla;
Hani şu “ Türkiye bir an önce demokrasisini rafa kaldırıp kurucu meclisle idare edilmelidir” fikri….
Zülfü beyin ,planı her ne kadar bana çok “safça” gelse de, mevcut yapıya alternatif olamıyacağı ve bendenizin planını sulandırmaktan başka bişeye yaramıyacağı kesindir…
mülkiyet hakkında tüm yazılar
Can-sız-
plumprune | 27 April 2003 01:23
Yavaş yavaş merdivenlerden çıktı, kararsız kalmış isyankar basamaklar arasında hiç bitmeyen bir tartışma söz konusuydu:
“aşağı mı iniyoruz, yukarı mı çıkıyoruz?”
En alt basamak ve onun takipçileri aşağı indiklerini, ulaşılacak en yüce mertebenin en alt basamak olduğunu iddia ederken, en üstteki ise göğe doğru ilerlemesinin onu yücelttiğini söylüyordu. En alt basamak ısrar etti:
“Hayır, ben olmazsam sen düşersin, demek ki temelin benim; ben, sen olmasan da ayakta kalabilirim.”
En üst basamak:
“Sen olmak kolay, yere en yakın olansın, önemli olan ben olmak, senin göremediklerini ben görebilmekteyim, beni yok etmek elinde olmadığına göre, boşuna kaderine direnme.”
