Yine karanlık bir İstanbul sabahı, içimin karanlığı kadar olmasada bugünde serin ve karanlık olacak anlaşılıyor. Evde hazırlanıyorum işe gitmek için her sabah aynı terane:-)
İç sıkıntım yüzüme vurmuş, ne mendebur bir surat allahım, gülümsüyorum zoraki aynanın karşısında. Saate takılıyor gözüm, bazen ne kadar zor ilerliyor saniyeler ama şu anda değil yetişmem gerekiyor, acele etmeliyim anahtarlarımı alırken gözüm takılıyor mavi tüyden kanatları olan sevimli erkek bebek melek figürüne bir biblo o, aniden gülümsüyorum içime bir neşe doluyor, onuda alıyorum hemen çantama koyuyorum…
