Yeniden merhaba maaşla çalışanlar dünyası ;
Yaklaşık bir yıl kadar önce bir daha dönmem dediğim bu dünya ya yeniden adım atmış bulunmaktayım. Mesaimin henüz 1 saati geçti ama ben daha şimdiden ortalıkda hiç kimse olmadığı halde çatlama ve patlama durumuna geldim. Psikolojik olarak bunun bir adı varmıdır bilmiyorum. Ama bir şekilde sabit maaşla ya da belli mesai saatleri arasında çalışıyor olma düşüncesi bile beni fazlası ile germeye yetiyor.
Maaşsız ortamda ne kadar başarılı olduğumuz ciddi bir tartışma konusu olsa da enazından uçsuz bucaksız bir huzur denizinin derinliklerinde yüzmektesiniz. Zaten maaşsız kendi özerk ortamımızda başarı elde etmiş olsaydık şu an burda bu aptalca satırları karalamak yerine her zaman ki gibi aptalca satırlardan karalıyor olurdum. Sanırım şu an hissettiklerimi bir kaç yüz yıl öncesinde köle olma ızdırabını tatmış olanlar ancak anlayabilirler.
