bildirgec.org

‘Uzun ve zorlu bir yol var.’ önümüzde diyor (B)bilge. Uzun ne desem , cevap alamayacağımı dahası o garip bakışlarla karşılacağımı biliyorum. Zor kelimesini ise kolay olmayan diyerek geçiştirmeli.

Bir metre kar var. Üstelik ‘Buz donmuş.’ diyor yanımdaki de-de. Buz mu donmuş ? Ne tuhaf diyecekken duraksıyorum. Bir başka (A)âna gidiyorum iki ağaç arasından kendi yolumu bulup. Köpeklerimin tasmasını çıkarıyorum. Tüm karşılaşacakları tehlikeler özgürlükleri adına ödenecek küçük bir bedel. Göze alınmalı. Kollarımı iki yana açıyorum. Açabildiğim kadar. Dilime ilk kar tanesi düşüyor. Eriyor. Kar ısınıyor içimde. Gizil güçler tepemde. İyi bir şarap açıyor sırf benim için. Yalpalıyor kar. Başım dönüyor. Yaşamak diyorum zamanda gezinen kendime sesimi duyurmak istercesine.

bir düşşş,
elimden kayıp düşen..

etten bir gemiydi aşkım. denize açılmak için mavinin bütün tonlarınca engeli olan,
etten bir gemiydi ufukta kaybolan.

ne de olsa yaşadım, yaşamadıklarım olduğunu bilecek kadar. kafi!!!

kafi. su olmasın. sadece buz lütfen. fon ve göründü dip. şimdik:

kesin eziyet ettiğim erkeklerin ahı üzerimde bu gece. nostalji çam, seranatını polislere dinleteceğime ben dinleseymişim, berbat sesine rağmen. ve diğerleri.. meşe, kestane falan filan, yıllar geçti ahınız buldu beni. ömrün altı ayını, adını sanını bilmediğim bir yabancıya adadım. yalnızlığım az geliyordu ya yalnızlığımın içine bilinmezlik, uzaklık, maydonoz, dere otu hepsinden tutam tutam attım.

Açmış olduğum bu bilogda Kopanisti’ye verip veriştirmek, yerip yeriştirmek, sokup sokuşturmak, yakıp yakıştırmak, takıp takıştırmak serbesttir.

Farzedin ki burası Kopanisti Ziyaret Defteri, dilediğinizce yazıp yazıştırın, farzedin ki Kopanisti burada değil, çekinmeden içinizden geldiğince verin veriştirin…
Pazar günü anneler günü, annenizi ihmal etmeyin,
Meselâ Süpermene bir hediye almanız gerekirse ne alırdınız? ben cep telefonu alırdım, telefon kulübelerinde helâk oluyor çocuk. Meselâ Albert Aynştayn’a da saç jölesi alırdım, saçlarını derler toparlar en azından.
Böyle enteresan işe yarar bi hediye düşünün, yada en güzeli yanaklarından öpün ona sevgiyle sarılın…
Dünyanın en güzel şeyidir…

http://www.sabah.com.tr/pz/noyan.html

http://www.youtube.com/watch?v=DuPhCmmfKiE

partiler yapılsın

en frambuazlısından

kopanistiye hergün doğumgünü partisi yapılsın kampanyası

http://www.youtube.com/watch?v=wzE8S8cv42c

http://www.google.com.tr/search?q=mefkud&hl=tr&start=90&sa=N

http://www.google.com.tr/search?q=kopanisti&ie=utf-8&oe=utf-8&aq=t&rls=com.google:en-US:official&client=firefox-a

İnsanın böyle dostları olunca düşmana ihtiyacı kalmaz. Bedenine zararlı her türlü faaliyeti yapar, aşırı düşünür, kafayı zorlar, uykusuz kalır, terler, tetebber. Yazar Ursula K. Le Guin’in yazdığı Mülksüzler romanı, Üstad Dostoyevski’nin Ecinniler romanına cevaben yazılmıştır diyebiliriz. Üstad romanı, ünlü Rus anarşist, Neçayev’in hayatı ile ilgili yazmış. Ecinniler adını koyması sizi şaşırtmasın, Üstad koyu hristiyan olduğundan mütevellit Neçayev’i şeytani kabul görmüş. Yani cin tutmuş, ruhuna şeytan girmiş diye adlandırmış. Aynı zamanda da mülk sahibi anlamına geliyor possessed kelimesi. Ursula hanım efendi de, bir ince gönderme yaparak The Dispossessed koyuyor romanını adını. Bildiğiniz üzere Dis takısı İngilizcede olumsuzluk ihtiva eden bir ek. Bu durumda mülksüzler anlamına da geliyor. İşte bu mülksüzler/sahipsizler kelimesi marifeti ile romanda tasvir ettiği anarşist toplumun en önemli özelliğini vurgulamaya çalışıyor.

AnarresGezegenin’in sakinleri, ne bir şeye sahipler, ne de sahipleri var; emir almıyorlar ve vermiyorlar. İki anlamda da özgürler: hem Marx’ın Proleterya’yı tanımlarken kullandığı anlamda üretim araçlarından özgürler, hem devletten, patrondan yöneticiden özgürler.

Romanda mülksüzlerin yaşadığı gezegenin adı Anarres. Anarşiyi çağrıştırdığı açık. Yunanca arche baş ve olumsuzluk öntakısı ana’dan oluşan anarche kavramı, kavram/kelimesi başsızlık anlamına geliyor. Peki bu durumda Acephale ne anlama geliyor?