Melek; gözlerimin içine sız ve oradan kalbime damla …
Ruhum azat edilsin varlığınla …
Ve her cümleme yerleş …
Orası senin evin …
Orası senin …
Melek; parmak izlerime otur …
Tenin olsun her dokunuşum …
Her yerde izin olsun …
Avuçlarımın içine mum gibi dikeyim seni,
Ebesi ben olayım bu hüzün oyununun …
Melek; sakallarıma sinsin kokun …
Hiç hasat mevsimi olmasın ondan sonra
Ve ondan sonra her mevsim bereket açsın yüzümde …
Aynaya bakında sen olsun siluetim, sen koksun terim .
Melek; gir damarlarımdan bu aciz halimde bir serum gibi .
Parçala hatta tenimin kavruk rengini .
Ne olur ?
Sen işleyeceksen etimin bir yerine,
Birazda acı olsa ne olur ?
Melek; zaman gece şimdi burada.
Göz kapaklarımın iç astarına iğneledim bende kalan gülüşlerini …
Ve senin mutluluğun ile yumuyorum her an ben gözlerimi …
Kalemimden
