bildirgec.org

Geleneksel Japon Müziği

Kaç tane enstrüman çalabiliyorsunuz? Peki biraz daha kolaylaştıralım kaç enstrüman ismi biliyorsunuz? Peki bu bildiğiniz enstrümanların arasında en yenisinin bile çok yaşlı olduğunu biliyor muydunuz? Her nedense artık yeni bir enstrüman çıkmıyor piyasaya. Sanırım piyasa elektronik müzik furyasıyla gerçek tınıların güzelliğini unuttu. Teknolojik bir çağda bu kaçınılmazdı…

Otomatone!

Teknoloji demişken teknolojiyi ve el becerisini birleştiren yeni bir enstrümanla karşı karşıyayız. Kendisi ilk bakışta ciddi anlamda espri konusu olabilecek bir yapıya sahip. Ayrıca çok da güzel tınılar çıkarabilecek bir şeye de benzemiyor. Hatta bireysel olarak izlediğim tanıtımında üreticisinin elinde bile kötü sesler çıkarmış bir ürün. Ama… (bkz yazı sonu notu)
Novmichi Tosa tarafından yaratılmış ve Otamatone olarak isimlendirilmiş bu yeni enstrüman (demek ne kadar doğrudur oda ayrı bir konu) aynı bir kemençe gibi tutuluyor. Yapı olarak üst kısmında bir nevi klavyesi, alt tarafında ise insan ağzına benzeyen yapısıyla onu çalan Otomatonist (ben uydurdum) in maharetine göre şekillere bürünebilen bir yapıya sahip. Bu şekilde onda ustalaşanlar arttıkça ciddi anlamda farklı tatlar duyabileceğimizi düşünüyorum.

1) Japonların yemek vakitlerindeki eğlencesi ne olabilir, diye bir soru varsa cevabı şudur: obento (sefer tası veya beslenme çantası gibi). Japon çocuklarını da düşünen obentolar her seferinde pek sevimli bir hal alıyor. Çünkü obentolarını açtıklarında, çok sevdikleri masal veya çizgi film kahramanları karşılarına çıkıyor. Japon anneler çizgi film karakterlerini değerlendirmesini çok iyi biliyorlar ve maharetlerini bu konuda sergiliyorlar. Öğretmenler ise, bu beslenme kutularına oy vermek gibi ulvi bir görev üstlenmişler. Özellikle el yapımı olmasına, iştah açıcı olmasına ve estetik görünüşüne dikkat ediyorlar.

2) Obento hazırlanışı sırasında kullanılan birkaç malzeme ise şuradan görülebilir.

Japon ve Çin kültürünün, batı kültürü denilen amerika’dan sonra etkilerini filmlerle, kitaplarla, ticaretle, açılan lokantalarla, sokaklardaki satıcılarıyla daha fazla hisseder olduk artık. Neyse, bir geyşanın anıları adlı kitabı okurken, NOH tiyatrosu ve maskelerini gördüm.

Aslında biliyoruz ne olduklarını filmlerde vs görmüşsünüzdür. Yüzlerinde maskelerle gayet yavaş hareketlerle yapılan, japonya’nın kültürünün dayandığı bir tiyatro türü. Genelde sembolik konuların işlendiği tiyatro sahnesi mabed şeklinde dekore edillir ve gösterişli kıyafetler içindeki maskeli oyuncuların hareketleri tamamen gelenekseldir. Genelde belirli karakterler vardır, bunlar : tanrılar, savaşçılar, güzel bayanlar, diğer tipler(genellikle modern tipler veya deli kadın) ve son olarak cinler. Ayrıca oyun sırasında bir kişinin rolü bitmeden diğer oyuncular araya girmezler ve rolün bitmesini beklerler. Yabancı kaynaklar burada ve burada, daha fazla maske resmi ise burada