Anı yaşamak diye bir söz vardır. Evet şu içinde bulunduğum an, gerçekten beni çok kıran, inciten bir an.
İnsanlar neden bu kadar pervasız ve umursuz bir hale geldi. Ben mi çok fazla büyütüyorum diyorum. Ama benim öğrendiğim verilen sözlerin tutulmasıydı. Sözün ne olursa olsun yerine getirilmesi, karşında olan muhatabına saygını ve sevgini gösterir. Ona değer verdiğini, iki elin kanda bile olsa vaadini tamamlayarak hissettirirsin.
eksenim.mynet.com/eser2608/blogdetay/25001667
Birine söz verdiysem şu saatte şurda Allah’ın izniyle olacağım diye orda olurum. Ya da hamur işleri hususunda engin tecrübemle seferber olacağımı belirttiysem, alasını yapar lafımın arkasında dururum. Misaller vermekle bitmez. Hani derler ya bana gelince kazın ayağı malesef öyle olmuyor. Hep bahaneler arka arkaya sıralanıp gidiyor. Yapacaktım, gelecektim, falan da filan. Bence artık insanlar sana köprüyü geçinceye kadar diyorlar. Köprüyü geçince yanında yörende kimsecikler kalmıyor. Malesef bu yapılan gereksiz kıvırmalara yavaş yavai sizde empoze oluyorsunuz. Bana bunu yaptıysa ben de ona aynı şekilde karşılık veririm. Bir daha beni zor bulur… Diyerek sizde ister istemez onlara uyuyorsunuz.
