Sabahın körü. Daha afyonum patlamadı. Daha “bugün günlerden ne?” diye düşünmedim bile. Güneşin ışıklarının gözümün içinde patlamasına daha yarım saatten fazla var. Var da neden o kara gözlükler? Neden gözlerini o simsiyah camların arkasına saklıyorsun?
Sebep?
Kaç haftadır aynı yolu takip ediyoruz? Kaç gündür aynı araçlara binip, aynı eksoz dumanını soluyoruz? Neden hep aynı bekleme duraklarında boş yüzlerle hayatın akışını seyrederken, aynı sokak köpeklerinden korkuyorken, aynı trafik lambasına sinirlenip, aynı simitçiye gülüyorken… Gizleniyorsun…
