bildirgec.org

“Korku Sineması’ nda yapılabilecek her türlü teknik ve ‘numara’ bugüne kadar yapılıp bitirilmiştir. Bundan sonra her yeni korku filmi kendisinden öncekileri bi şekilde tekrarlamak zorundadır.”

Bu tespitimi (Aslında genel bir tespit..) belirtmekle, yirminci yüzyıla henüz girerken: “Keşfedilebilecek her şey keşfedilmiştir.” dediği iddia edilen ‘zavallım’ Amerikan Patent Bürosu Başkanı’ nı –belki- akla getirmiş olabilirim. Ancak sanırım siz de hak vereceksinizdir ki bu hususta o kadar da yanlış düşünmüyorum.

Bu klişelere boğulmuş filmlere örnek olarak en son, Hollywood çıkışlı The Mist(Öldüren Sis)’ i görmüş idim ki özümü bu tür filmlere -neredeyse- tövbe ettirmişti.
İşte şimdi: “Ne varsa Uzak Doğu ya da Avrupa korku filmlerinde var” dedirten bir örnekle, yani ‘Yetimhane‘ ile yeniden umutlandım.

Final Destination (Son Durak), kabaca, ‘ölüm’ü daha önceden görebilen kahramanımızın ölümün kurgusunu bozması ve sonrasında kurguyu bozarak ölümden kurtulan arkadaşlarıyla kendilerini korumaya çalışıp ‘ölüm teorisi’ni bozmak için verdikleri uğraşı konu alıyor.
Özellikle serinin birinci bölümü, her an kullandığımız ve hayatımızın bir parçası olan ev aletlerine karşı bizi paranoyaklaştırıp ‘wallaha da olur mu olur’ dedirten kurgusu ve filmin girişindeki trafik kazası sahnesiyle etkileyici bulduğum filmler arasında. Serinin 2. ve 3. filmlerinin 1.’sine oranla daha trışka olduğunu belirtmekte de yarar var. Devon Sawa, Ali Larter ve Dawson’s Creek’in yakışıklı gay’i Kerr Smith birinci bölümün başrollerini paylaşıyorlar. Bilim kurgu ve gerilim filmlerinden hoşlanıyorsanız ve de Star Wars, Matrix, Alien, 2001: A Space Odyssey, Terminator gibi baba filmleri izleyip de bitirdiyseniz Final Destination önerilebilecek filmler arasında.

http://www.hostel2.com/