İnsanın belkide en güzel çağıdır öğrencilik yılları. Hele de üniversite. Özgürlük duygusunu bir türlü bastıramaz insan. Anne babadan uzakta her şey güllük gülistanlıktır onun için. Ama onunda bir zorluluğu vardır. Eve çıkan öğrencieler rahat duramazlar, elbet bir şeylerden saçma sapan, kimsenin aklına gelmeyen, patenti direk olarak öğrenciye ait buluşlar yaparlar. Bu bazen bir ütü, bazen çaydanlık, buzdolabı yada kanepe gibi her şey olabilir. Alkol ve sigara yada evde yaşama zorluğu gibi nedenler ( örnek teşkil etmesin ) her zaman öğrenciyi yaratıcılığa teşvik eden nedenlerdir. Öğrenci sınır tanımaz, öğrenci yaratıcıdır. Fakat bu yaratıcılığı nedense okul yaşamından sonra sona ermektedir. Bunun nedenleri arasında; takım oyununun sona ermesi, emir veren bir şahsın yada gurubun bünyesi altına girme, eski arkadaşlarla iletişim bozukluğu yada tamamen yok olması yada eve dönüş maruzatı sebebiyle anne baba kurallarına alışamama…
Öğrenci zeki, çevik, kurnaz ama bi o kadarda ahlaksız ve tembel olabilir, Kendini bile bile vize, final yada büt haftası gibi zamanlarda bunalıma sokan, depresyona giren bu şahıslar, diğer boş zamanlarında ders çalışmak yerine; siyasi, futbol yada kurtlar vadisi sohbetleri, halı saha maçları, batak yada okey (genelde 101 denen oyun tercih edilir) oynamaları, aylak aylak gezmeleri, sabahlara kadar cepteki son parayla içmeleri ve hocalarla bizzat 1. derece yakınan ailevi ilişkilere girme çabalarıyla ( Bilmem şu hocanın ben… )meşhurdurlar. Türkiyenin reddedilemeyen tek kurnaz varlıklarıdır kendileri. Bu zeka sonucuda işte böyle şeyler ortaya çıkmakadır…
Öğrenci eylem yapar ama onuda kendince yorumlar
tüp hep biter ama bir çaresi vardır
olmazsa olmaz
e bu kadarda olmaz
