bildirgec.org

erkek milleti hakkında tüm yazılar

İkarus’ta Avaz ve Subap

Kuduz maymun | 07 August 2009 09:46

Macar Yapımı İkaruslar
Macar Yapımı İkaruslar

Bir İkarus‘ta bir saatlik bir yolculuğum… Koltukları ard arda değil de yan yana dizilmiş Macar yapımı otobüslerden. Hani yan yana oturur 6-7 kişi de; karşısında da aynı şekilde bir dizi vardır. Böyle karşılıklı bakışa bakışa yol alır insan. Rahatsızdır bu koltuklar. Araba hızlandığında soluna, fren yaptığında sağına abanır kişi. Yan yana oturulduğundan, yol boyu yanlara bakmak güçleşir. Önde zaten o yana bakmakta olan bir dizi insan vardır. Yani dosdoğru ileriye, karşıda oturanların gözlerine de bakılmaz.
Perdeciler‘ geldiğinde biraz rahatlar durum. O da görece bir rahatlıktır. Perdeciler, araçta oturulacak yer kalmadığında ayakta seyahat eden yolculardır. Bu karşılıklı bakışan iki dizinin ortasında ayakta durur, adeta bir perde oluştururlar. Böylece artık dosdoğru ileriye bakılabilir. Fakat bunda da bir nezaket peyda olur. Neden derseniz… Bu kez dosdoğru ileri bakıldığında görülen, ayaktaki perdecilerin avret mahallidir. Hatta bu nahiye o kadar yakındır ki, araçtaki inen binen yolcu deveranı sırasında insanın burnunun dibinden sayısız avret mahalli geçer. Hele de araç sarsılıp hızlandığında yahut fren yaptığında bu nahiye bazen tehlikeli koordinatlara dek yaklaşır.

Perdeciler
Perdeciler

Ne lanet otobüsler şunlar. Artık bu otobüsü planlayan mühendisler kimlerse; ne amaçlamışlarsa… Herhalde yolcuların birbirinin gözlerine bakıp sosyalleşmesini, yahut avret mahalline sokulup sosyalleşme olgusunu yakından irdelemesini amaç edinmiş olmalılar.

yalancı papatya

gayei hayal | 27 November 2007 23:24

YALANCI PAPATYA

Adı çıkmış papatyanın bir kere,
Düşman olmuş seven kız ve erlere.
Papatya sen gözükme bu gözlere,
Ah papatya adın çıkmış bir kere.

Yalanın adı sende özü ise beşerde,
Sevdiğini söyleyen tutmaz elini şerde.
Ah papatya sevgi dolu yeşer de,
Öğrensin sevmeyi, sevemeyen beşer de.

İnsanlar gönül tartar senin taç yaprağınla,
Sevgileri denk değil, taşınla toprağınla.
Sevgi arar dururlar, gündüzler elde mumla,
Bulamayınca onu, dikerler iki kukla.

Ne oldu ki sevgiye, oyun oldu dünyaya,
Değerini kaybetti, döndü paslı hurdaya.
Yer yok artık kalplerde dağlar delen sevdaya,
Suçlusu da sen oldun, sen garibim papatya.