14 bin adadan oluşan Endenozya’daki depremde 4.500 ölü 20 bin yaralı ile ilk hafta geçiyor. Orada ki trajediyi anlamak için bir depremi görmek ve yaşamak gerekmiyor elbette. Ama detay diye atlayabileceğiniz bir şey bile, aslında, tam da ordaki insanların yaşamını ve kaygılarına anlatan temel konu olabiliyor.Marmara depreminde, ikinci gün, Gölcük’de kurtarma çalışmalarına katıldım. Gece yarısı, ilk bir kaç saat binaların ve cesetlerin korkunç halinin şoku ve bir şeyler yapabilmenin heyecanıyla geçmişti. Ancak, daha sonra, gönüllülerle beraber dolaşan ancak cesetlerin üstlerini yada çantaları, eşyaları karıştıran kadın ve erkeklere tanık oldum. Profesyonel hırsız olduklarını anladığımızda gerekenleri yaptık tabi…! Ancak, öyle bir anda, öyle bir yerde, özellikle hırsızlık yapmak için oraya gelmiş olmak bile dehşet verici gelmişti bana. Şimdi benzerleri Java Adası’nda yaşanıyordur. Kimbilir, kaçımız hazırlıklıyız İstanbul depremine. Bu konuda belediyelerin, gönüllü teşkilatların çabaları insanın alnını ağartıyor. Hala yapılabileceklerin başında olmak ise ürkünç geliyor bana. Herkese geçmiş olsun. Size depremin olduğu Java adasından deprem olmadığı bir andaki görüntü aktarıyorum.
depremden önce java
