Elim Sende
1.
Tüm kapılar sonsuza dek… Bu tozlu örtüler, bir pencereden kopuk kopuk, ara ara görünen deniz parçası. Hep aynı yalnızlığın büyüttüğü o şey. O kara duygu. O alkol hali. Durgun.
2.
Geceleri iş dönüşleri. Bilmiyorum. Nereye gideceğimi hiç bilmiyorum. Kaç yıl önceydi, gar lokantasında bir balo vardı. En çok babam sevinmişti beni öyle büyük bir adam gibi takım elbiselerle görünce. Kâküllerim. Boynumdaki hüzünlü kelebek. Taşrada bir gar lokantası. Kar yağdı tüm anılara. Yalnızlığın yalın hali, yoksulluğun -den. Okuduğum her öyküde arıyorum o günleri.
