Fırsat bulursam yazacağım demiştim. Fırsat buldum. Sizlere nistagmuslu bir vatandaşın ehliyet macerasını anlatayım.Her erkek çocuğu gibi benim de hayalim otomobil kullanmaktı. Yalnız şöyle bir farkla ki ben otomobillere ciddi derecede sevdalı bir insanım. Henüz 4 yaşındayken tüm otomobil marklarını bilirdim. Onların resmini güzel çizer, teknik özelliklerine varıncaya kadar söylerdim. Tabi otomobillere böyle tutkulu bir insan ehliyet almak istemez mi?İmkanlarımız elverdiğinde, bizde tuttuk bir kursun yolunu. Sağlık raporu almak lazım dediler. Alalım bizde dedik. İçimde sıkıntı oluşmaya başladı. Bu doktorlarla tartışacağız gibime geliyordu göz muayenesinde. Uzatmayalım, doktor bana baktı ve “Olmaz.” dedi. Öyle derinlemesine inceleme falan da yok. Bakıştık yaşlı doktor amcayla o kadar. (pek amca demek de gelmiyor içimden.) Ben sandalyede o masada. “Niye olmaz?” dedim. “Sende nistagmus var.” dedi.
