Adana’nın ekstra sıcak günlerinden biriydi bugün. Hastanedeki işimi halletmek için hastaneye gittik. Arabayı sevgilim kullanıyordu , hastanenin otoparkına girdik. Ben araçtan inip gel gel yaparak otoparktan çıkmasını sağladım. Hiç yer yoktu otoparkta. Hatta neredeyse çıkamıyorduk ! Zar zor çıktık otoparktan , tam o sırada içeri girmeye çalışan bir jeep gördüm, zavallı içerinin ne halde olduğundan haberi yoktu. Bütün iyi niyetimle yaklaştım , içeride yer yok boşuna girmeyin demek için . Penceresine yaklaştım ve tıkladım. O ise iğrenç bir kibir ifadesiyle baktı bana , camı indirme nezaketini bırakın elinin tersiyle ‘git’ işareti yaptı. Üstüne bir de arka koltukta oturan muhtemelen eksta şımarık bir çocuğun dil çıkarışına da maruz kalmak çok can sıkıcıydı.
