bildirgec.org

Lise arkadaşlarım, erkekler .. hep birlikte gezerlerdi. Önceleri zar zor girerdim aralarına, sonra yavaş yavaş boşvermeye başladım, dünyada bir sürü insan vardı yalnız kalmam imkansızdı … Hep avuttum kendimi , ağladım, çok ağladım … Dua ettim, çok yalvardım. Ve hep sordum ”neden ben?” diye neden … Ben hep onlarla olmak istedim, onlar gibi olmak. Bilemezsiniz bu ne demek bir çocuk için, çok üzgünüm çok. Çok ölmek istedim, yapamadım … İlgi çekmek istedim, çektim de ama bu işleri kötüleştirmektan başka bir işe yaramadı . Ve artık yeniliyorum ben, hayır sağlıklı falan değilim , olamam da … Ama siz neden dışlıyorsunuz ki farklı olanı, neden dışlanıyor azınlıkta olan neden…

Gecenin içinde kayboluyorum yine , hep aynı yüzler aynı bakışlar kovalıyor yine beni , Konuşmuyorum konuşamıyorum , konuşsamda dinlemezler zaten ve içimdeki boşluk dolmuyor artık , seninle olmak isterdim ben , sıkılana kadar, benim olmanı issterdim , yok yok senin olmak isterdim ben , unutmuyorum unutamıyorum bana yaptıklarını , perdelerimi çekiyorum tekrar , girmesin güneşiniz odama , aynı toprağın çocukları değiliz biz , ben cenneten kovuldum , saklanmaya mecburum ve güneş hiç doğmayacak zaten , üç beş kişiye şarkı söyleceğim ve sonra karanlıkta kaybolacağım , eskisi kadar duygu yüklü de değilim ki .. ben deliğime kaçarken siz eski masalları anlatmaya devam edeceksiniz , ben susacağım , ağlayacağım .. savaşmaktan usandım , sevişmektende öyle . Ve kalbim boş olmaya deavam edecek , kalıplandım şekillendirildim işte size uygun bir insan oldum , midem bulanıyor kusacağım , yine çok içtim çok da değil aslında ama ibneyim ya narinim , sadece ağlamak istiyorum , boşalmak .. beni anlayan bir insan istiyorum sadece bir tane, sevişmek için değil hayır , sarılmak için konuşmak için .. çok yalnızım anlıyor musun pilli ? Ve sizler sonuna kadar sabredenler, bağışlayın beni , çünkü biliyorum anlamayacaksınız , ne saçmalıyorum ki ben , en büyük arzum anlaşılmaktı şu hayatta , olmadı … Kimse beni anlamadı , olsun .